Weweler

De kapel is een juweel onder de talrijke rijke Oost-Belgische kerken. Alleen al de uitstekende ligging, hoog boven de Ourvallei, maakt het de moeite waard. Ook de artistieke en architectonische geschiedenis, het kerkhof en de rustige omgeving zijn hiermee in overeenstemming. De kerk van "Wewilwre" werd reeds in 1312 voor het eerst in een document vermeld en men neemt aan dat de huidige toren uit die tijd dateert. Het schip en het koor werden gebouwd en uitgebreid in de 15e en 16e eeuw. Sindsdien zijn er slechts onbeduidende veranderingen geweest, wat bijdraagt tot het indrukwekkende effect van het hele complex. Zeer oude tijden zijn hier in hun pure staat bewaard gebleven.

Er zijn alleen ingrepen geweest onder invloed van het weer en door vreemde handen. In 1678, 1711 en 1918 werd de toren door de bliksem getroffen. Bij de laatste brand vielen de klokken op de grond en braken. Op 10 juni 2005 werd er in de kerk een ernstige inbraak gepleegd: een Maria, engelen en de patroonheiligen Sint Hubertus, Sint Wendelin en Sint Jacobus werden gestolen en nooit teruggevonden. Men kan zich er alleen maar over verwonderen dat de dieven blijkbaar een 14de eeuws kruis boven de ingang van de toren over het hoofd hebben gezien. Het maakte vroeger deel uit van een ossuarium dat zich in de hoek van het koor en het schip bevond.

Binnen valt onmiddellijk een zware centrale zuil op die het sterrengewelf ondersteunt. Naast het goed bewaarde koor, schept het een sfeer van toevluchtsoord-achtig samenzijn. Het hoofdaltaar uit 1774 is het werk van de beeldhouwer Stennes uit Neuerburg en werd drie jaar later gekleurd door Pierre de Hainausse. Op de rococo lambrisering bevindt zich een bas-reliëf van de H. Hubertus in de scène van het hert en op de achterwand van de baldakijn een Annunciatie van Maria en de Apostelforten.

De koorbanken bieden slechts plaats aan enkele personen, maar met de draaiende ijzeren armen van de lessenaars en de gebeeldhouwde adelaars op een bol, beantwoorden zij aan het ritueel van het monastieke uurgebed. De rococo preekstoel in de kraakkamer is ook verrassend.

In de vloerbedekking van het middenschip bevinden zich verschillende grafplaten en grafkruisen van voormalige priesters van Weweler, Reuland en Thommen uit de 16e en 17e eeuw. Deze begraaftraditie wordt tot op de dag van vandaag voortgezet, want de inwoners van Weweler, Reuland, Lascheid, Alster en Stoubach begraven hun familieleden nog steeds op de begraafplaats rond de kerk. In 2003 werd naast het kerkhof een nieuwe grafkapel ingewijd.

Bron: Kerken en kapellen in Oost-België door Freddy Derwahl en Johannes Weber