Dürler
St. Matthias parochiekerk in Dürler
De eerste verwijzingen naar het dorp Dürler verschijnen in 775 in een codex van de abdij van Lorsch in Hessen, die Karel de Grote een jaar eerder keizerlijke immuniteit (onschendbaarheid en koninklijke bescherming) had verleend. In 1131 moet "Durlenges" schatting betalen aan de abdij van Stavelot. Van 1280 tot het einde van de 18e eeuw was de Luikse abdij St Jean de patroonheilige van de kerk gewijd aan St Matthias de Apostel. Na herhaaldelijk verval werd de kerk in 1899 herbouwd volgens de plannen van de Akense architect Stephan Reissdorf. Er werd lokale steen en zandsteen uit de Grüfflinger steengroeve gebruikt en er werd besloten om de oude locatie uit de 12e eeuw te gebruiken.
Terwijl het halfronde koor scènes uit het liturgische jaar, de Koningin van de Rozenkrans en Sint-Franciscus van Assisi op glas in lood afbeeldt, toont het hoogaltaar gewijd aan Sint-Matthias reliëfafbeeldingen uit het Oude Testament: Abraham, Isaak, Melchisedech, de regen van Manna en Elia. In het middenschip ter hoogte van de zijaltaren zijn glas-in-lood afbeeldingen te zien van de Koningin der Rozen en Sint Franciscus van Assisi. Naast het hoofdaltaar staat het doopvont van grijze zandsteen met een koperen deksel. De twee zijaltaren zijn gewijd aan de Moeder Gods en de Heilige Jozef. De beelden van St Barbara, St Johannes de Doper en St Albinus komen overeen met de beschermheiligen van de bijkerken Espeler, Lengeler en Malscheid.
Het "Marx" huis
In het centrum van het dorp staat het prachtige oude gerestaureerde Marxhuis in Trierse stijl.
Het Marxhuis in Dürler kan terugkijken op een trotse leeftijd en een bewogen geschiedenis.
Na verschillende eigendomswisselingen werd het huis in 2000 liefdevol gerestaureerd door de heer Philipp Gonay om het oorspronkelijke karakter van het gebouw te behouden.
Het gebouw is minstens 250 jaar oud en werd waarschijnlijk gebouwd in de 18e eeuw tijdens de Oostenrijkse overheersing over België.
Het oude Marx huis is sinds 2001 erkend als vakantiehuis.
In deze stijl zijn de kamers gerangschikt in een gestandaardiseerde lay-out en is het huis verdeeld in vier kamers op elke verdieping.
De gevel heeft over het algemeen geen raamopeningen, afgezien van een of twee luiken op zolderniveau.
De deuren, poorten en ramen zijn allemaal gerangschikt in een regelmatig patroon in de zuid- of oostgevel.
De stallen, dan de schuur en tenslotte de paarden- en varkensstallen grenzen aan het huis aan de weerzijde.
Er is een algemene regel voor de indeling van de woongedeeltes: de ingang van het huis leidt direct naar de keuken, waar zich een kookgedeelte, de haardopening, het stenen bassin in de raamopening en de trap naar de bovenverdieping of de kelder bevinden. Naast de keuken is een keukenkamer, die werd gebruikt als opslagruimte. Achter de keuken ligt de woonkamer, die werd verwarmd vanuit de keuken.
De slaapkamers bevonden zich op de bovenverdieping.
De omlijsting van de raamopeningen met muren van eikenhout, bouwsteen of gekleurde zandsteen is ook typisch voor deze bouwstijl in de regio St. Vith
NL 
EN 
DE 
FR